Mjóifjörður

Klifbrekkufossar er stórfengleg fossasyrpa innst inn í botni Mjóafjarðar. Þeir blasa við hægra megin þjóðvegins þegar ekið er niður af Mjóafjarðarheiðinni.

Víknaslóðir eru eitt best skipulagða göngusvæði landsins. Síðastliðin 15 ár hafa heimamenn á Borgarfirði eystra staðið fyrir merkingu gönguleiða og útgáfu vandaðs gönguleiðakorts. Í 6 útgáfu er meðal annars merkt við erfiðleikastuðul leiða og því auðvelt að velja sér gönguleiðir fyrir dagsferða eða lengri ferða. Fjölbreytt þjónusta er við göngufólk svo sem ferðaskipulag, gisting, leiðsögn, flutningar (trúss) og matsala og 3 vel búnir gönguskálar FFF er að finna í Loðmundarfirði, Húsavík og Breiðuvík.

Að Asknesi í Mjóafirði má sjá leifar af gamalli hvalstöð, sem reist var af Norðmönnum um aldamótin 1900. Var hún sú stærsta í heiminum á þeim tíma. Þegar umsvif stöðvarinnar voru í hámarki unnu þar um 200 manns en í dag búa aðeins um 40 manns í Mjóafirði öllum.

Prestagil er innst inn í Mjóifjörður, sunnan megin í firðinum. Gilið dregur nafn sitt af prestum sem tældir voru af tröllskessu sem bjó í gilinu. Þetta er fagurt útivistarsvæði.

Leiðin út á Dalatanga liggur eftir mjóum slóða sem fikrar sig út eftir Mjóafirði. Ekið er meðfram skriðum og hamrabrúnum, framhjá fossum og dalgilum. Er Dalatangi birtist, er því líkast sem sé maður staddur á eyju inn í landi. Austar er ekki hægt að aka. Við Dalatangavita opnast mikið útsýni til norðurs allt að Glettingi og inn í mynni Loðmundarfjarðar og Seyðisfjarðar.
Vitarnir tveir sem standa á Dalatanga eiga sér merka sögu, sá eldri reistur að frumkvæði norska útgerðar- og athafnamannsins Ottos Wathne 1895. Hann er hlaðinn úr blágrýti og steinlím á milli. Yngri vitinn sem er enn í notkun, reistur 1908. Á Dalatanga er fallegt býli og túnjaðrar býlisins nema við sjávarbrúnir. Við bæjarhúsin er skrúðgarður og gróðurhús.